Author विवेक अरुण्य काफ्ले

जिवानोपरान्त अडिग कदम, नझुकेको शिर,लोकभलो गरूँ है भनि लम्किन्छु गगन तिर | एक्लो भइकन पनि एकता सार छर्दछु,शितलता दिउँला भनि हाँगिने पनि गर्दछु | बटुवा आइ पसिना पुछ्ने विशाल मेरो शरण,झागीन्छु गर्न यी पल्लवहरुले प... Read More...

जब ति सेता हिमाल नांगिएर अध्यारो मुख पार्दै मलाइ हेर्छन, तब यो शहरको झिलिमिलीमा मलाइ फुरुङ्ग हुनुछैन | जब ति अध्यारा मन रोएर पग्लिएको हिमनदि सुकेको देख्छु, तब स्विमिङपुलमा डुबुल्की मार्दै मलाइ पाप पखाल्नु छैन ... Read More...

हाम्रा देवी, हाम्रो पुजा शैलपुत्रीका अङ्ग चिमट्दा उनले तिम्रा हात टुक्राउन सकिनन् | सारो भिड गाडीमा धारिलो त्रिशुल निकाल्न सकिनन्, त्यसैले ढुक्कले ति हातलाइ सल्बलाउन देऊ || ब्राम्हचारिणीलाइ सफेद कपडामा देख्दा ... Read More...