Register
A password will be e-mailed to you.

देख्यौ भनेकै थिएँ नि अति नगर भनेर,
एकदिन कर्मको फल भोग्नै पर्छ भनेर ।

हिजो तिम्रो मनोरञ्जनको पात्रता त म खुशी खुशी बनेछु,
आज आखाले पनि नदेखिएको जीवले तिमिलाई आफ्नो मुट्ठीमा खेलाइरहेको देखिरहेछु।

कति आनन्द आउथ्यो है तिमिलाइ म उडिरहेको ,हिडिरहेको बेला त्यो पिँजडामा थुन्न,
कति हर्षित हुन्थ्यौ है तिमी मेरो प्राण र खुशिको टुक्राटुक्रा बनाउन।

तर, आज सोध्न मन छ तिमी लाई त्यो घर रुपि पिँजडा भित्र के छ हालखबर भनेर ,,
त्यो बन्द ठाउँमा बस्नु को पिडा कस्तो हुन्छ भनेर।।

आज देखाउन मन छ तिमी लाई समय गोलो घुमिरहेको छ भनेर।

खै के पायौ त हिजो कसैलाई नगनी, अरुको खुशी चुडाली कमाएको धन को,
आज देखाउन मन छ तिमिलाई ती धनी र गरिबको लाश एकै ठाँउमा जलिरहेको।

घुम्ने कुर्सीमा बसि पैसा र सुन महलमा सजाउनुमा नै हुन्छ सुख भन्थेउ सबै जीवनको ,
तर आज किन जरुरत पर्‍यो तिमिलाई त्यो झुपडी भएको गाउँको।

हिजो म निर्दोष हुदाहुदै पनि मेरा ती परिवारलाई मबाट छुट्टाउनुमा रमायौ,
आज हेर त,आफ्नै भन्ने ती तिम्रा आफन्तजन सङग नजिकन र बोल्न पनि डरायौ।

हिजो रमायौ ती हामी बसिरहेका हरिया वन उजाड्नमा,
आज बसिरहेका छौ एउटै घरको पनि छुट्टै कोठामा।

त्यो सुन्दरता र सम्पन्नताको घमण्ड जति गरेता पनि अन्त्यमा मिल्नु माटोमै रहेछ,
अब त बुझ्यौ होला नि पैसा मा भन्दा ठूलो खुशी मानवतामा हुँदो रहेछ ।

शब्द :- अप्सरा भट्टराई (अप्पु)

Leave a Reply

Users who submit spammy promotional articles will be removed by us or banned untimely if they do so. We promote literature, stories, and touching aspects of society, and we connect with writers all over the world. Thank you, Rising Junkiri

X