तीतो चिठी
प्रसव पीडाले छट्पटाइरहेकी
बनिनसकेकी आमाले
सन्तान जन्मिनुँको
पूर्व सन्ध्यामा
जमिन जतिकै उचाइको आवाजमा
मागिन् आगोको मसीले भावना कोर्ने अनुमति
र भनिन्
जुनाफ
एकैछिन पर्खनुहोस्
एउटा तीतो चिठी लेख्न चाहन्छु
मेरो शल्... Read More...
बन्दी
सोच्दैछु ति खाली बाटाहरू
के गर्दै होलान् यतिबेला!
मैले सम्झिएजस्तै,
कल्पनाको पाइला लम्केजस्तै,
यिनीहरू पनि सम्झन्छन् कि सम्झदैनन् होला,
आफ्नाे सदाबहार बटुवालाई?
एउटा घेरा लगाइएको
खुल्ला आकाशमुनि
म मथिङ... Read More...
Mero Desh
देशहेर हेर साथी हाम्रोदेशको झन्डा फर्फराएकोतर यो नेताले किनदेश बिकास गर्न नसकेको ।
चारैतिर काट्मार र बलात्कारकिन खाएको होला यो देशले हारबेच्यो मेची महाकालीबनायो यो देश पुरै खाली खाली
कहिले हामी नझुकेकोईतिहासमा ... Read More...
मामेकं शरण व्रज
भत्काउने छु तिम्रा आडम्बरका ग्रेत-वालहरु ।अनि चन्दन सरि लेप्छु तिम्रो खप्परको भस्म, तिम्रो नाङ्गो छातिमा गर्छु तान्डव त्यसपछि मात्र भन्छु मामेकं शरण व्रज
Winter is here…
Dear cold, My whole body is shivering just because of you.Now i can date with my solitude and no one to restrict, cause winter is here.
जीवन
जीवन त एकै छ एकै हो, पल हजारौ बनाउन सकिन्छन | कोहि हिँडिरहन्छन हिम्मतका पाइला चालेर, कोहि एक कदममै रोकिन्छन् । यो पृथ्वी घुम्नुमा सबको भुमिका छ...
अतित
गारो छ आफ्नै मन लाई बुझाउन कहिले काँहि त्यही पनि बसेको छु छुट्टेको सपना सिलाई...भत्की रहेने, छुट्टेको सपना को महल लाई मिलाई..थाहा छैन यो अतित लाई कसरी भुलाउ
Laxmi Prasad Devkota: The inspirational Nepali poet
Laxmi Prasad Devkota is one among many such people who used his talent and skill to contribute to the Nepali literature field.
In love with a stranger
I'm in love with a stranger, (Yes, I am) I have never seen him before, I don’t even know his features. But I’m certain I will know it’s him, my forever.
रक्सी र उ
पिइसकेथ्यो उसले गैरी खेत पिइसकेथ्यो उसले माली गाई र दुई बाच्छिहरु; मात लाग्दा र नलाग्दा मात्र उसले बुझेन उसले रक्सी पियो कि रक्सीले उसलाई .....
मुक्तक
मनका कुरा आँखाले नै बोली दिए हुन्थ्यो उन्लाइ पनि मेरै यादले पोलि दिए हुन्थ्यो उनी हास्दा मेरै लागि हासी दिए जस्तोकेइ छ्न लुक्या कुरा भने खोली दिए हुन्थ्यो
शीर्षकविनाको कविता
शीर्षकविनाको कविता: हिड्दा हिड्दै जीवनका गोरेटोहरुमा छुटेका रहेछन, केही थान यादहरु केही हसिन पलहरु अनि केही मान्छेहरु उफ, यो मृगतृष्णा छुट्टीएर कोसौँ टाढा
सायद
म र तिमीबाट हामीसम्मको यात्रालाई ,कति सजिलै पूर्ण बिराम लगाएर गयौ, सायद त्यो आँखा जुध्नु नै गल्ति रहेछ, सायद कुरा मिल्नु नै गल्ति रहेछ,
म
भक्कानिदै अनि निस्सासिदै हिड्ने म मेरो सपनाहरुको मलामीमा गैइ फर्केको म जीवनको वास्तविक अर्थ खोज्दा खोज्दै आफू भित्रै हराएको म
आमा आज फेरि तिम्रो याद आयो
आमा आज फेरि तिम्रो याद आयो, आमा जब म पाईला चाल्न सिक्दै थिए नि, तिमी मेरो हात समाउने गर्थैमलाई, तिमी देखि रिस उठथ्यो, कति पटक आफ्ना हातहरु छुटाउथेँ